«Справядлівасць – гэта не юрыдычны тэрмін і не абстрактнае паняцце. Справядлівасць – гэта аснова дэмакратычнага, свабоднага грамадства, да якога мы імкнёмся.
Беларусы добра ведаюць, што такое несправядлівасць. Мы бачым, да чаго прыводзіць няроўнасць і падаўленне правоў. Абыякавасць да людзей спараджае рэпрэсіі і прыгнёт. Адсутнасць справядлівасці вядзе да краіны, дзе пенсіі не хапае нават на аплату кватэры. Дзе дзеці вымушаныя шукаць рэпетытараў, бо школьнай праграмы не хапае для здачы ЦТ. Дзе лекары праводзяць бяссонныя ночы на працы і атрымліваюць за гэта капейкі. Дзе людзей звальняюць за палітычныя погляды і арыштоўваюць за каментары ў сетках.
Таму так важна будаваць грамадства, дзе кожны голас чутны. Дзе людзі не пакутуюць за перакананні. Дзе мы роўныя ў правах і магчымасцях, незалежна ад полу, узросту або поглядаў.
Сацыяльная справядлівасць – гэта даступнасць вучобы, гэта адчуванне бяспекі, а не страху пры выпадковым сутыкненні на вуліцы з нарадам мiлiцыi, гэта ўпэўненасць у сваёй краіне.
Сацыяльная справядлівасць пачынаецца з малых крокаў. З павагі да людзей навокал. З адстойвання сваіх правоў і абароны правоў іншых. З салідарнасці з тымі, хто змагаецца за свабоду і справядлівасць. З падаткаў, якія ідуць не на вайну, а на падтрымку людзей з інваліднасцю. З медыя, што сумленна расказваюць пра існуючыя праблемы, а не распаўсюджваюць прапаганду. З інвестыцыяў у будучыню дзяцей, а не ў рэпрэсіўны апарат.
Такое жыццё – гэта не пустыя надзеі, а магчымая рэчаіснасць, якая залежыць ад нас. Разам мы імкнёмся збудаваць краіну, дзе кожны ўпэўнены ў бяспецы і камфортнай будучыні».
