У рамках працы Рады па правах чалавека ААН прайшоў інтэрактыўны дыялог па рэзалюцыі 55/27 аб прамежкавай інфармацыі Вярхоўнай Рады пра сітуацыю з правамі чалавека ў Беларусі напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў 2020 года і пасля іх.
З уступным словам выступіла старшыня групы незалежных экспертаў па Беларусі Карынна Маскаленка. У сваёй прамове яна падкрэсліла пагаршэнне сітуацыі з правамі чалавека ў Беларусі, а таксама заклікала дзяржавы-члены ААН аказаць максімальны ўплыў на рэжым Лукашэнкі для вызвалення і поўнай рэабілітацыі ўсіх палітзняволеных. Таксама спадарыня Маскаленка заклікала беларускі рэжым супрацоўнічаць з групай экспертаў і іншымі механізмамі ААН па правах чалавека.
Большасць краінаў-сябраў Рады па правах чалавека ААН, у тым ліку краіны ЕС, цалкам падтрымалі пачатак працы групы незалежных экспертаў па Беларусі. Таксама дэлегаты звярнулі ўвагу на сістэматычныя напады рэжыму Лукашэнкі на грамадзянскую супольнасць, інструменталізацыю судовай сістэмы Беларусі для падаўлення іншадумства, іншыя аспекты невыканання дзяржавай сваіх міжнародных абавязкаў па ахове правоў чалавека.
З заключным словам на 57-й сесіі Рады па правах чалавека выступіла Святлана Ціханоўская:
«У Беларусі больш за 1,400 палітычных зняволеных застаюцца за кратамі. Гэта настаўнікі, лекары, журналісты, актывісты. Якое іх «злачынства»? Яны казалі праўду і марылі пра свабоду.
Многія з іх утрымліваюцца ў рэжыме «інкамунікада» – без права на кантакты з вонкавым светам. З маім мужам, Сяргеем, няма сувязі больш за год. Я не ведаю, ці жывы ён. Мы не маем навінаў ад Мікалая Статкевіча, Марыі Калеснікавай, Ігара Лосіка і многіх іншых. Нобелеўскі лаўрэат Алесь Бяляцкі не атрымлівае неабходных лекаў.
Гэта псіхалагічныя катаванні – не толькі для іх, але і для іх сем’яў.
Беларускія турмы – гэта смяротныя пасткі. З 2020 года пяць палітычных зняволеных ужо загінулі ў няволі, уключаючы Алеся Пушкіна і Вітольда Ашурка. Мы не можам чакаць новых смерцяў.
Я заклікаю Арганізацыю Аб’яднаных Нацый дзейнічаць. Патрабуйце спынення практыкі «інкамунікада». Патрабуйце доступу да медыцынскай дапамогі і кантактаў з сем’ямі для ўсіх палітычных зняволеных. Гэта не толькі палітычнае пытанне – гэта пытанне жыцця і смерці.
Я заклікаю сусветных лідараў зрабіць вызваленне палітычных зняволеных прыярытэтам. Гаварыце пра гэта ўголас. Скарыстайце ваш уплыў. Увядзіце санкцыі супраць тых, хто адказны. Разам мы можам спыніць гэты тэрор і вярнуць надзею Беларусі».
